Από πού να αρχίσεις κ πού να τελειώσεις. Λίγο πολύ η πρώτη μας οικογενειακή απόπειρα διακοπών. Χωριό - βουνό. Εύκολη λύση, δεδομένου ότι τη θάλασσα την έχω (έχουμε) όποτε θέλουμε, το ίδιο κ την πολυκοσμία. Ανάσες δροσερού αέρα και ηρεμίας ήταν η απόφαση για Πάδες (ορεινό χωριό στα 1100+ μέτρα στη Λάκκα Αώου, λιγο πιο εξωπίσω από την Κόνιτσα)
Φορτώνοντας 2 άτομα 1 μωρό και μπαγκάζια όσο δεν πήγαινε ένα <4m αμάξι που ικανοποίησε τα δέοντα με τους όσους χώρους διαθέτει (κρύβεται μια σακούλα με 4 μπουκάλια κρασί :lol: ) και τραβούσε ικανοποιητικά στην ανηφόρα και με έρ κον όταν χρειάστηκε
Πρώτη μέρα μας υποδέχτηκε υπέρδροσερή
Η μπέμπα έριχνε 12 ωρους :inlove: :yahoo: ύπνους και έδωσε την ευκαιρία στο μπαμπά να πάει σε ένα σημείο που είχε άχτι για παρακολούθηση ανατολής ήλιου στα απέναντι βουνά. Την 1η μέρα δεν είδε τη τύφλα του λόγω ομίχλης
Αλλά..
Την επόμενη μέρα ο τόπος καθάρισε, με πολύ δροσερές (12 - 14 βαθμούς) θερμοκρασίες και αμήν μας έκανε τη χάρη.
Οι κοψιές της Τύμφης και το βαβούρισμα του Αώου, εγώ με 2 3 φακούς και ένα φραπέ "πολύ μέτριο" συνοδία. Και δε χρειάζομαι τπτ άλλο.
Στα ον τοπικ
Όταν ξυπνούσαν οι κυρίες βολτάραμε και βλέπαμε... (κλικ για μεγαλύτερα)
Τα βράδυα περνούσαν χαρακτηριστικά ήρεμα
με σωστή συνοδεία μουσικής σε χαμηλή ένταση και "λιγοστό" μερικές φορές αλκοόλ.
Το βλέμμα δε ξεκολλούσε από τη κλασική θέα. Το γαλαξία και κανα 2 βράδυα τοπικές καταιγίδες της Πίνδου. Στο βάθος αριστερά κεραυνοί στα βάθη της Βάλια Κάλντα.
Ένα από τα μεσημέρια, τι το ψηλώσαμε. Χωματόδρομος, καθόλου ΑΑΑ στα βάθη της Πίνδου,
Μικροί θησαυροί της φύσης
Και αφού σταματήσαμε στη στάνη του βλάχου για γίδινο τυρί (μετά όλα του εμπορίου, απλά σου φαίνονται γκέυ) για ευλογίες (τσίπουρα και ευχές για τη μικρή) κατεβήκαμε στο χωριό
Οι μέρες περάσαν χορταστικά αργά
Του έριξα κ ένα πλύσιμο
Χορτάσαμε φύση, καθαρό αέρα, "γεμίσαμε μπαταρίες" (sic) ακα έβαλα 2 κιλά κ έτρεξα μονο 8 χλμ, βγάλαμε κανα χιλιάρι φώτο πεταλούδια όταν οι κυρίες κοιμόταν το μεσημέρι πά στο λιοπύρι.
Επιστρέψαμε από την Κατάρα
και τώρα βάζουμε το ρολόι 06.15 για τη δουλειά αύριο το πρωί.
ΥΓ. Σημειωτέον, της μικρής της άρεσε η φύση, το έδειξε από τόσο νωρίς. Το πρώτο βράδυ έριχνε στον τσίγκο χαλαζάκι (αυτό ισοδυναμεί με σοβαρή φασαρία), παρόλα αυτά δε χόρταινε ύπνο. Και όταν ήταν ξύπνια δε χόρταινε να βλέπει φύλλα να κουνιούνται από τον αέρα, και απλά γήινα ερεθίσματα που λείπουν από την πόλη σε τέτοιο βαθμό.
Και του χρόνου!!
υγ 2 στη τελευταία φώτο η "ατραξιόν" του χωριού, ο βράχος της Γριάς, της κυράς που περιμένει το παιδί της να γυρίσει από τη δύση και ο Αυγερινός αν δε κάνω πολύ λάθος...
