Με περισσή χαρά ευπειθώς αναφέρω και χαρωπά ενθυμούμαι τα χρόνια που φέρναμε βόλτες με το δεινόσαυρο τιράντα με συνοδηγό το Γιώργο.
Το κοινό μας ενδιαφέρον να ανακαλύπτουμε με τα πλέον ακατάλληλα (some might say) οχήματα τις εσχατιές της Ελλάδας και να τις αναδυκνύουμε με το δικό μας τρόπο μας έφερε κοντά.
Κάποτε ταξιδεύαμε ο καθένας 5 και 6 ώρες για να τα πούμε για κάνα δίωρο και τώρα, η τύχη /μοίρα τα έφερε να δουλεύουμε 80 μέτρα μακρυά. Δώσε την ομορφιά αυτού του τόπου στον κόσμο μέσα από τα μάτια σου.
Φιλιά πολλά στα παλιά μέλη που γνωριζόμαστε, Γιώργο να χαίρεσαι την αμαξαρα σου.