Εκτός από το γνωστό χόμπι - πάθος να φωτογραφίζω το αμάξι μου, τοπία κ πεταλούδες έχω κ μια μανία με το αντικείμενο των δρόμων. Οι εθνικές οδοί, κακά τα ψέματα, δε βγάζουν συνήθως κάτι το ποιητικό, αλλά οι επαρχιακοί Ελληνικοί δρόμοι, αυτοί έχουν πολλά να αναδείξουν.
Φωτογραφία δρόμου το λοιπόν.
Όταν οι δρόμοι "ανασαίνουν". Καρπενήσι προς Καρδίτσα, παρυφές Βελουχίου
Κάπου στην Ήπειρο
Στο μαγευτικό φθινοπωρινό Χολομώντα Χαλκιδικής
Το κρυφτό των Βαρδουσίων με την ομίχλη, πάνω από το καλύτερο κομμάτι ελληνικής επαρχιακής ασφάλτου**, από Αθανάσιο Διάκο προς Καστριώτισσα Φωκίδας.
**και δεν σηκώνω αντίρρηση για αυτό...
Στα μαγικά μέρη της Ηπείρου, με φόντο την Τύμφη
και μεσονύχτια, με φεγγαρόφως
Ορεινά Κιλκίς προς Πέλλα
Κλασσική σκασμένη άσφαλτος από τις παγωνιές, ημιορεινά Κοζάνης.
Αφιερωμένη σε ένα φίλο στον Έβρο μακρυά...
Παγωμένη μπαριέρα, Εγνατία οδός έξω από Γρεβενά
Προς Θίσβη Βοιωτίας, ένα όμορφο πρωινό
Στο πιο αγριεμένο ταξίδι μου σε κάτι χωριά της Ηπείρο, στη μαύρη πανέμορφη ερημιά
Σε αντίστοιχα έρημους τόπους της Ορεινής Ναυπακτίας (Νεοχώρι Αιτ/νίας)
Κατηφορίζοντας προς την Ελάτη Τρικάλων
Κλασσικοί δείκτες ελληνικών εθνικών οδών. {14}, ο Ξάνθης Δράμας. Εκεί που λίγο πολύ μάθαμε να οδηγάμε.
Ορεινά Καστοριάς...
Κατάβαση στον Αώο
Όλα είναι δρόμος, καλά χιλιόμετρα να έχουμε